നാല് നിലവിളികള്‍

ഒന്ന് 

മെഴുകുതിരി അലറി കരഞ്ഞു  നിലവിളിച്ചത്  ഒരു കാരണവുമില്ലാതെ തന്നെ വെറുതെ എരിച്ചു കളയുന്നതിലായിരുന്നു.

എന്നാല്‍ തീപ്പട്ടിയാകട്ടെ മെഴുകുതിരി എരിഞ്ഞു തീരാന്‍ ഞാന്‍ ഒരു കാരണമായല്ലോ എന്നാ അതീവ സന്തോഷത്തിലുമായിരുന്നു.

രണ്ട്

അമ്മ മരിച്ചപ്പോള്‍ അച്ഛന്‍ കരഞ്ഞതെ ഇല്ലല്ലോ എന്ന് അയാള്‍ ഓര്‍ക്കുകയായിരുന്നു. അച്ഛന്‍ നെഞ്ചകം നീറി നിലവിളിച്ചത് അയാളെന്നല്ല, ആരുമറിഞ്ഞില്ല.

മൂന്ന്

രാത്രിയില്‍ ഒന്നിനും ഒരു കാരണവുവില്ലാതെ അയാള്‍ ഇടയ്ക്കെല്ലാം നിലവിളിക്കാരുണ്ടായിരുന്നു.

എന്തിനെന്നു തിരക്കുമ്പോഴെല്ലാം അയാള്‍ വെറുതെ ചിരിച്ചു കൊണ്ടേയിരുന്നു.

ആളുകള്‍ പറഞ്ഞു : 'പാവം". അയാളുടെ കാലിലെ ചങ്ങലെയെ കുറിച്ചറിയാന്‍ പിന്നെയും നാളുകള്‍ കുറെയെടുത്തു.

നാല് 

കണ്ണ് കാതിനെയും കാത് കണ്ണിനെയും 

ചെവി മൂക്കിനെയും മൂക്ക് ചെവിയും സമയം കിട്ടുമ്പോഴെല്ലാം കുറ്റം പറഞ്ഞു കൊണ്ടേയിരുന്നു.

ഇതിലൊന്നും പെടാതെ നാവു മാത്രം മിണ്ടാതെയിരുന്നു. നാവിനറിയാം ഞാന്‍ പറഞ്ഞാലും പറഞ്ഞില്ലെങ്കിലും നാട്ടുകാര്‍ പറയും "നാവുദോഷം"